Stanisław Drzewiecki – fortepian

Udostępnij

kategoria: teatr, opera, filharmonia

W 2000 roku otrzymał Grand Prix na X Konkursie Eurowizji w Bergen a w 2008 roku został laureatem IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Sergiusza Rachmaninowa w Moskwie.

Karierę pianistyczną rozpoczął w wieku sześciu lat, kiedy wyjechał jako solista na tournée koncertowe po Japonii z orkiestrą Sinfonia Varsovia. Po dziesięciu latach powrócił do Japonii ponownie. Entuzjastyczne recenzje i sympatia publiczności sprawiły, że odwiedza ten kraj regularnie grając w najznamienitszych salach koncertowych Tokio (Opera City Concert Hall, Suntory Hall, Orchard Hall, Metropolitan Art Space, Bunka Kaikan), Jokohamy (Minato Mirai), Osaki (Symphony Hall), Hamamatsu, Sapporo i innych. Z Yomiuri Nippon Symphony Orchestra (dyr. A. Lazariev, T. Numajiri), St.Petersburg Symphony Orchestra (dyr. A. Anikhanov) oraz Brno Philharmonic Orchestra (dyr. P. Altrichter) wykonywał koncerty fortepianowe Chopina nr 1, Rachmaninowa nr 2 i Czajkowskiego nr 1.

Występował w salach koncertowych Amsterdamu (Het Concertgebouw), Bergen (The Grieg Hall), Brukseli (Parlament Europejski), Londynu (Victoria & Albert Museum), Madrytu (Palacio Real de El Prado), Moskwy (Wielka Sala Konserwatorium im. P.Czajkowskiego), Porto (Palacio da Bolsa) i Tallina (Estonia Hall). Wiednia (Schönbrunn Palace). Inaugurował tak prestiżowe wydarzenia kulturalne jak Europalia 2001 w Belgii, Dni Polski 2002 w Austrii, sezon koncertowy w Bazylei, Festiwal Radia Francuskiego w Montpellier czy też Festiwal Radia Duńskiego w Kopenhadze.
26 stycznia 2003 roku zadebiutował w nowojorskiej Carnegie Hall (Isaac Stern Auditorium) odnosząc wielki sukces.
Po koncercie Darrell Rosenbluth w „New York Concert Review” napisał: Ożywiony owacyjnym przyjęciem utworów Chopina przez publiczność, Drzewiecki powalił ją na kolana cyklem „Grandes etudes de Paganini” Liszta […].

Roman Markowicz z „Polish Daily News” podkreślił: W grze Drzewieckiego urzeka rzadko spotykany liryzm: to przede wszystkim piękny dźwięk, jaki potrafi wydobyć z fortepianu i równie pięknie zarysowana fraza o wokalnej wprost linii. Odczułem rzadko spotykaną dziś elegancję i swobodę przywodzącą na myśl dawnych mistrzów klawiatury. […] To była mistrzowska interpretacja, jakiej dawno na tej, czy nawet innych nowojorskich estradach nie słyszeliśmy.

Młody artysta odbył tournée z Filharmonią Wrocławską po USA, z Filharmonią Podlaską – po Belgii, a z Filharmonią Śląską i Orkiestrą „Hanseatica” – po Holandii. Występował w Chinach (koncertem nr 5 Beethovena inaugurował sezon artystyczny w Shenzhen) i na estradach Ameryki Północnej między innymi w Vancouver (Queen Elizabeth Hall), Edmonton (Winspear Centre), Guadalajarze (Teatro Degollado), Meksyku (Palacio de Bellas Artes) oraz w Atlancie, Chicago (The Symphony Hall/, Filadelfii (Kimmel Center), Los Angeles (Walt Disney Concert Hall) i w Miami (Gusman Hall).
Krytyk muzyczny James R. Oestreich po koncercie w Lincoln Center napisał w The New York Times: […] Drzewiecki okazał się znakomitym muzykiem, świadomym dzieła i panującym nad nim; jego zamyślenie i liryczne pasaże były tak samo dobre jak zawrotnie precyzyjna technika.

Artysta ma w swoim dorobku 11 płyt CD, SACD i DVD wydanych przez firmy fonograficzne w Polsce, Japonii, USA i Niemczech. Jedna z nich - Romantic Piano Recital, wydana przez Sony Classical uzyskała status „złotej płyty”. Do ostatnich nagrań pianisty należy utrwalenie Koncertu nr.1 Szostakowicza z trębaczem Jensem Lindemannem oraz I Palpiti Los Angeles Chamber Orchestra pod dyr. Eduarda Schmiedera w Walt Disney Concert Hall w Los Angeles (YAIL Classic), koncertów Mozarta na 1-2-3 fortepiany z Sinfonią Varsovia pod dyr. Michaela Zilma (Polskie Radio) oraz koncertów Bacha na 1-2-3-4 fortepiany z Concerto Avenna pod dyr. Jerzego Maksymiuka (Blüthner records).

Stanisław Drzewiecki pasjonuje się również kompozycją. Skomponował Walca a-moll, którego wykonał w wariacie na 2 fortepiany z pianistą jazzowym Adamem Makowiczem oraz Preludium „Insect” na finał X Konkursu Eurowizji w Bergen. Wiele utworów poświęcił skrzypcom. Skomponował Fantazję e-moll, Temat i VIII wariacji, Balladę Des-dur, Sonatę nr 1 i Double Concerto na skrzypce, fortepian i orkiestrę smyczkową. W 2003 r. napisał także muzykę do spektaklu teatralnego Król Olch wg ballady Goethego dla Teatru „Lalka” w Warszawie. Spektakl ten otrzymał główną nagrodę na międzynarodowym festiwalu teatralnym w Poznaniu.
Młody artysta kształcił się pod kierunkiem profesorów: Viery Nosiny, Tatiany Shebanovej, Wiktora Mierżanowa i aktualnie Andrzeja Jasińskiego.

Opera i Filharmonia Podlaska

ostatnia zmiana: 2010-02-03