Przyroda Wyspy Króla Jerzego - wystawa w UwB

- Prezentowane zdjęcia zostały wykonane przez Piotra Jadwiszczaka w latach 1994-1995 podczas XIX Wyprawy Antarktycznej Polskiej Akademii Nauk do Stacji im. Henryka Arctowskiego, placówki położonej nad Zatoką Admiralicji na Wyspie Króla Jerzego w archipelagu Szetlandów Południowych  – opowiada dr Anna Matwiejuk, kierownik Uniwersyteckiego Centrum Przyrodniczego. 

- Charakter przyrody Wyspy Króla Jerzego jest kształtowany przez jej antarktyczne i oceaniczne położenie. W sezonie letnim, na wolnych od lodu obszarach gniazdują przedstawiciele trzech gatunków pingwinów (białookich, maskowych i białobrewych) oraz inne ptaki, np. oceanniki, petrelce, warcabniki, mewy, rybitwy, wydrzyki... Spośród płetwonogich obserwuje się słonie morskie, uchatki antarktyczne, krabojady, przesympatyczne foki Weddella i niebezpieczne lamparty morskie. Zatokę Admiralicji odwiedzają też walenie (humbaki i orki). A to przecież tylko wycinek świata ożywionego wyspy i otaczających ją wód – wspomina dr hab. Piotr Jadwiszczak, prof. UwB z Wydziału Biologii.

Przypomina, że Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego została założona w 1977 roku, a jej budowa trwała niecałe dwa miesiące.

- Obecnie jest ona zarządzana przez Instytut Biochemii i Biofizyki PAN, który w 2018 r. otrzymał dotację ministerialną na prace rewitalizacyjne i budowę nowego budynku głównego (jego fundamenty zostały już posadowione). „Arctowski” jest całoroczną stacją naukowo-badawczą, która prowadzi badania (także monitoring) w licznych dziedzinach, przede wszystkim z zakresu nauk biologicznych i nauk o Ziemi. W bezpośrednim sąsiedztwie stacji znajduje się jeden ze szczególnie chronionych obszarów Antarktyki (ASPA 128)  – dodaje dr hab. Piotr Jadwiszczak, prof. UwB.

- W pobliżu polskiej stacji znajduje się grób Włodzimierza Puchalskiego, polskiego reżysera filmów przyrodniczych i fotografa, który zmarł 19 stycznia 1979 roku na wyspie podczas kręcenia filmu. Grób Włodzimierza Puchalskiego został wpisany na listę obiektów historycznych Antarktyki. Prezentowana wystawa to nie tylko okazja do zachwytu nad niesamowitym pięknem przyrody antarktycznej, ale również podziw dla różnorodności i majestatycznego wyglądu lodowców oraz nauka szacunku dla przyrody – dodaje dr Anna Matwiejuk.